Powieść przygodowo-sensacyjna. Sytuacja w Europie nękanej atakami terrorystycznymi, niespotykanymi od pokoleń, a tym bardziej drastycznymi przy istniejącym obecnie niezwykle mocno rozwiniętym przemyśle zbrojeniowym skłoniła autora do zabrania swojego głosu w tym temacie. Zakon templariuszy był zakonem rycerskim z zasadami, przesycony honorem i posłuszeństwem wobec przełożonego. Średniowieczny zakon uległ potędze papieskiego Kościoła katolickiego, a jego bogactwa zostały zagrabione przez ówczesnych włodarzy. Dzisiejsi templariusze zostali przez autora wskrzeszeni we Francji w obliczu niebezpieczeństwa. Kilku bliżej nieokreślonej profesji ludzi zostało powołanych do zakonu, gdzie tracili swoją osobowość i imiona, przebierając się w szare skromne garnitury i przyjmując nadane im zakonne imiona. Żeby się do zakonu dostać, trzeba było mieć osobę wprowadzającą do organizacji. Wielki mistrz sam dobierał sobie podwładnych, zawsze o takich profesjach, które były dla niego istotnymi w prowadzeniu jego dzieła. Członkowie nowo powstałego zakonu templariuszy nie znali siebie nawzajem i nie mieli prawa spotykać się prywatnie. Wyjątkiem jest tu bohater, Jean, który został zaprotegowany do zakonu przez swojego przyjaciela Paula, z zawodu policjanta. Wszyscy przechodzili swoistą inicjację, a potem walczyli w ukryciu, ściśle podporządkowując się Regule. Ta partyzancka walka zyskała poparcie wśród wielu ludzi, również tych zamożnych, nieszczędzących środków na działalność nowych templariuszy. Współcześni rycerze mieli zatem czym i za co walczyć. Ich przekonania były wystawiane na próbę, nie każdy dotrwał do końca. Wielki mistrz, który reaktywował zakon, wydawał się być człowiekiem skromnym i ascetycznym. Okazały się to jednak tylko pozory. Walka z terroryzmem przyjmuje różne formy, nie zawsze jedynie militarne.

Powieść science-fiction z akcją umieszczoną w kosmosie i gdzieś w zmiennej czasoprzestrzeni. Pan Wójcik ma ogromną wyobraźnię i pokładając ogromne zaufanie w wiedzę ludzką i doświadczenie, potrafi umiejscowić ludzi w niezwykłych miejscach oddalonych od cywilizacji, w których potrafią istnieć, żyć i tworzyć społeczność poprzez budowanie domów, uprawianie roli. Obdarza kolejnych bohaterów umiejętnościami niezbędnymi do przetrwania w tak surowych i prymitywnych warunkach. Profesor znający się na hieroglifach, potrafiący odczytać instrukcję obsługi nieznanego statku Marsjan, potrafiący poznać ich pismo, staje się zdolny wybudować rurociąg doprowadzający wodę oraz system kanalizacji odprowadzającej nieczystości. Prosty żołnierz okazuje się rolnikiem, jeszcze inny stolarzem. Zmysł techniczny posiadają mężczyźni i tylko jedna kobieta, Nari, lekarz, która również ma w sobie ukryte zdolności odkrywcy, potrafi wytworzyć śmiercionośny wirus, by za chwilę ratować przed nieznanymi chorobami tropików i odkrywać przyczyny niepłodności. A do tego wszyscy oni, łącznie z Nari, są czynnie walczącymi żołnierzami. Wszystko po to, by przetrwać, by żyć. Zespół generała Browna składa się z samych wykluczonych ze społeczeństwa ziemskiego wyrzutków. Mają oni udać się na straceńczą misję na Marsa. Na szczęście wola przeżycia, szczęście i ogromne umiejętności oraz dobre dowództwo miesza szyki tym, którzy skazali ich na pewną śmierć. Mars kryje w sobie wiele niespodzianek. Nie tylko Mars jednak jest w tej powieści tajemniczy.